Door de inzichten die ik heb gekregen door de documentaire heb ik nu een ander perspectief op bepaalde dingen. Het is mogelijk om dat te doorbreken. Ik heb nu meer kennis over de wereld, bijvoorbeeld over economische invloeden. Daardoor zie ik nu in dat het helemaal niet zo hoeft te zijn dat mensen mij haten, maar dat het gewoon iets zakelijks kan zijn. Vooral Winston heeft hieraan bijgedragen. Hij was in het begin ervan overtuigd dat discriminatie helemaal niet bestaat. Dat ging zo ver dat ik me afvroeg of hij wel 100% was. Later heb ik juist hele mooie dingen van hem geleerd. Ik heb iets van zijn manier van kijken kunnen meenemen, en andersom denk ik ook. Hij heeft gesprekken met mij gehad waarin hij dingen heeft kunnen leren, bijvoorbeeld dat je je niet per se als slachtoffer hoeft op te stellen, of dat je het allemaal zo slecht hebt. Je moet er gewoon het beste van maken.

“Het gaat erom dat je jezelf kunt uiten over je problemen en de puzzelstukjes nog een keer neerlegt.”

Het moment dat de anderen over mijn moeder spraken had veel impact op mij. Mijn moeder is Nederlands. Hoe ze daarmee om is gegaan, vond ik een heel moeilijk onderwerp om over te praten. Ik zou er zelf persoonlijk heel anders mee zijn omgegaan. Ze bekeek dingen vooral positief en probeerde er het beste van te maken. Maar wat ze vooral ook deed was negeren. Ik denk dat als zij dingen anders had gedaan, dan zou ik het veel minder zwaar hebben gehad tijdens mijn jeugd.