Het was voor mij de eerste keer dat ik het (zie filmpje) er echt over had. Normaal gesproken is het geen probleem voor mij. Dan laat ik het gewoon wegwaaien. Nu ik ouder word, denk ik steeds meer dat het belangrijk is om te laten zien dat je er wat tegen kunt doen. Je moet laten zien dat je het er niet mee eens bent en op die manier zorgen dat er iets mee gedaan wordt. Ik zie mezelf en mijn rol in deze documentaire daarom als een goed voorbeeld. Er zijn jongeren die hetzelfde als ik meemaken en zich daardoor niet thuis voelen op hun werk of school. Dit terwijl iedereen zich overal gewoon thuis moet kunnen voelen. Er moet dus anders met jongeren worden omgegaan.

“Mocht ik zoiets weer meemaken, dan zal ik meteen duidelijk maken dat ik het niet fijn vind kunnen.”

Door de draaidagen is dit gevoel sterker geworden. Het heeft me laten zien dat ik me niet moet verstoppen in mijn schulp. Ik moet er gewoon voor uit komen. Het uiten, er wat mee doen, en direct acties ondernemen. Je moet het niet binnenhouden, en je vervolgens heel rot gaan voelen. Dat is echt heel erg verkeerd. Je moet het juist uiten en veel meer laten zien. Dit zag je ook in de documentaire. We hebben allemaal wel iets racistisch meegemaakt. dat heeft een grote indruk op ons gemaakt, en speelt in de samenleving een grote rol. Daar moet je iets tegen doen, en nu weten we hoe je op de juiste manier moet handelen.