Ove

“Ik dacht altijd dat andere mensen dit soort dingen deden en niet ik.”

Ik ben al sinds mijn 20ste met Winston bevriend. Hij is een beetje een aparte vogel. Zelf is hij nooit met racisme bezig, dus als ik met Winston omging was het nooit echt een issue. Blijkbaar heb ik hem toch wel een negatieve ervaring bezorgd. Dat was voor mij heel heftig om te horen. De dag voordat we met z’n tweeën voor de camera moesten, kwam hij naar me toe en vertelde wat hij wilde gaan zeggen. Ik schrok me helemaal lens dat ik die opmerking destijds blijkbaar had gemaakt (zie filmpje).

“Ik dacht altijd dat andere, domme mensen dit soort dingen deden en niet ik.”

Ik voelde me er heel erg naar onder, maar ik denk dat iedere witte Nederlander eigenlijk wel zo’n verhaal heeft. Je zou een filter moeten hebben zodat je meer rekening houdt met mensen die je tegenover je hebt. Met Winston kan ik nu iedere grap maken omdat we elkaar al heel lang kennen, maar toen dat gebeurde kende ik hem nog niet zo goed. Ik had op dat moment veel bewuster moeten zijn van de gevolgen van mijn opmerking.

“Ik ben nu meer gefocust op hoe iets over zou kunnen komen op andere mensen.”

Ik zit nog steeds in een heel erg blanke omgeving. Winston is een van mijn weinige donkere vrienden. Ik ben er wel een stuk bewuster van als mensen grapjes maken of dingen zeggen. Maar sinds de opnames ben ik nog zoekende. Hoe kan ik als wit persoon het beste omgaan als er bijvoorbeeld door een van mijn vrienden een grap wordt gemaakt die niet ok is? Ik ben er wel veel meer op gespitst en ik denk dat ik het zelf ook niet meer zo gemakkelijk zou doen.

Ove

“Ik dacht altijd dat andere mensen dit soort dingen deden en niet ik.”

“Iets waarvan je aanvankelijk dacht dat het niet zo interessant was, kan iemand heel lang met zich meedragen.”

Wat me het meeste is bijgebleven is om te zien hoeveel impact kleine dingen hebben op mensen. Iets kan soms heel erg lang invloed hebben op iemand, dus je moet wel twee keer nadenken voordat je oordeelt of bepaalde dingen zegt. Het bewustzijn is het meest waardevolle wat ik heb geleerd. Ik ben me veel bewuster van wat er speelt, en wat voor impact het heeft op mensen.

Het was goed om even weg te zijn van Nederland. Om alles op pauze te zetten en gewoon daar te zijn met de groep.

Wat me het meest heeft geraakt is dat iedereen zo open was om hun verhalen te delen.

We werden uit ons eigen milieu getrokken en daardoor kreeg je de ruimte om er naar te kijken, om het te analyseren en om erover te praten.

Iedereen die meeging waren vrienden van mij, en ze hadden allemaal hetzelfde meegemaakt, maar we hadden het er nooit samen over gehad.

Ik dacht altijd dat andere mensen dit soort dingen deden en niet ik.

Afkomst is een deel van wie je bent, maar het is niet wie je bent.

Wat ik vooral heb geleerd is om vragen te stellen.

Veel jongeren hebben een racistische ervaring meegemaakt, maar sommigen hebben geen idee wat ze er mee moeten doen.

Ik zie nu dat je de kans hebt om toch gewoon jezelf te zijn in deze maatschappij, ook al worden er bepaalde verwachtingspatronen op je geplakt door bijvoorbeeld de media.

Wanneer je jezelf durft te uiten, kom je er al snel achter dat je niet zo alleen bent als je denkt.

De moed van anderen heeft mij ertoe gedwongen om nog eens kritisch naar mezelf te kijken.

Ik was vooral boos op mezelf dat ik in zo’n situatie geen weerwoord heb.