Ik ben al sinds mijn 20ste met Winston bevriend. Hij is een beetje een aparte vogel. Zelf is hij nooit met racisme bezig, dus als ik met Winston omging was het nooit echt een issue. Blijkbaar heb ik hem toch wel een negatieve ervaring bezorgd. Dat was voor mij heel heftig om te horen. De dag voordat we met z’n tweeën voor de camera moesten, kwam hij naar me toe en vertelde wat hij wilde gaan zeggen. Ik schrok me helemaal lens dat ik die opmerking destijds blijkbaar had gemaakt (zie filmpje).
“Ik dacht altijd dat andere, domme mensen dit soort dingen deden en niet ik.”
Ik voelde me er heel erg naar onder, maar ik denk dat iedere witte Nederlander eigenlijk wel zo’n verhaal heeft. Je zou een filter moeten hebben zodat je meer rekening houdt met mensen die je tegenover je hebt. Met Winston kan ik nu iedere grap maken omdat we elkaar al heel lang kennen, maar toen dat gebeurde kende ik hem nog niet zo goed. Ik had op dat moment veel bewuster moeten zijn van de gevolgen van mijn opmerking.
“Ik ben nu meer gefocust op hoe iets over zou kunnen komen op andere mensen.”
Ik zit nog steeds in een heel erg blanke omgeving. Winston is een van mijn weinige donkere vrienden. Ik ben er wel een stuk bewuster van als mensen grapjes maken of dingen zeggen. Maar sinds de opnames ben ik nog zoekende. Hoe kan ik als wit persoon het beste omgaan als er bijvoorbeeld door een van mijn vrienden een grap wordt gemaakt die niet ok is? Ik ben er wel veel meer op gespitst en ik denk dat ik het zelf ook niet meer zo gemakkelijk zou doen.